2 september 2022 - Marco Daane.
Soms denk ik wel eens: was er maar een bierpolitie.
Onlangs belandde ik op Facebook in een discussie over de vermelding van ingrediënten op bieretiketten. Een bekende uitbater van bierhuizen vroeg zich af of er niet meer op moest staan dan ‘bevat gerstemout en tarwemout’, hetgeen op het product stond van een nog veel bekendere grootbrouwer. Het even korte als eenvoudige antwoord was: nee, dat moet niet, althans niet bij bieren met meer dan 1,2% alcohol. Aldus de Europese etiketteringsverordening. Wel is, naast onder meer het alcoholgehalte, vermelding van allergenen verplicht. Vandaar ook die gerstemout en tarwemout op dat flesje, want mensen die geen gluten verdragen blijven daar beter van af.
Natuurlijk mengde zich iemand in de discussie die vond dat alle ingrediënten op het etiket horen te staan, compleet met de gebruikte moutsoorten (en die liefst ook op volgorde van hoeveelheid). De meeste brouwers vermelden de basisingrediënten (water, graan, hop, gist) en eventuele toevoegingen, en er zijn er die de basisingrediënten inderdaad godlof nader belichten. Ook een erg bekende brouwer van een ‘grotere’ kleine brouwerij liet nog even weten dat het antwoord op de vraag van de bekende bierhuisuitbater volgens hem ‘helaas: Nee’ was. De brouwers willen dus best meer vermelden dan verplicht is.
Voor de consument c.q. liefhebber is die bereidheid ook wel zo fijn. Daardoor heeft deze zicht op de gebruikte ingrediënten. En daarom is er ook geen bierpolitie nodig. Het meeste hoeft niet, en ze doen het vaak toch.
Of is het niet zo simpel?