1 maart 2019 - Marco Daane.

In 1980 was de Vereniging Promotie en Informatie Traditioneel Bier het eerste georganiseerde niet-commerciële initiatief dat zich onze biercultuur aantrok. Die was er toen niet eens. Nederlands bier was voor 97 procent pilsener, in het najaar waren er tijdelijk bockbieren en er was nog een handvol dortmunders. Soms liep je tegen een fles Van Vollenhoven Stout aan en wie de weg wist kon de tripel van de monniken van La Trappe, bij Tilburg, proeven. Gelukkig waren er in een aantal grote steden biercafés waar allerlei nectars uit België waren te krijgen, en soms ook uit Groot-Brittannië of Duitsland.

1 februari 2019 - Rick Kempen.

Het heeft tot iets meer dan tien jaar geleden geduurd voordat er in Nederland een tijdschrift werd gepubliceerd dat alleen aan bier is gewijd. Geheel onlogisch is dat niet: een blad dat louter over pils ging is niet zo bijster interessant, en het was een eeuw lang pils dat vrijwel in zijn eentje de klok sloeg. Magazines over pils waren er overigens wel, maar dat waren altijd intern gerichte brouwerij bladen. Voor de consument was er niets, behalve natuurlijk PINT Magazine, maar dat was dan wel het verenigingsblad van de Nederlandse bierconsumenten - het verschijnt alweer bijna veertig jaar, maar is niet te krijgen als je geen lid bent. In horecavakbladen was de aandacht voor bier minimaal, alle ‘Rondjes bier’ van Dick Wildeman en Sander van Werkhoven ten spijt. Hoe anders is dat nu?

1 januari 2019 - Henri Reuchlin.

Het is opvallend dat we bij het erfgoed van de Nederlandse biercultuur normaal gesproken alleen stil staan bij merken (al dan niet verdwenen), bieren (soms naar oud recept opnieuw gebrouwen) of gebouwen (al dan niet in vervallen staat). Gebouwen en gebrouwen als het ware. Wat nauwelijks aandacht krijgt is datgene waar het allemaal mee begint: het graan en de kruiden die Moeder Natuur ons voorschotelt, en waar we al die bieren mee kunnen brouwen in die gebouwen en die we uiteindelijk een merk kunnen geven om ze te onderscheiden van het bier van de concurrent.

1 december 2018 - Marco Daane.

In 2018 dook voor het eerst sinds 2014 het accijnsspook weer op. Staatssecretaris Blokhuis kondigde aan de drankaccijnzen te willen verhogen. Onmiddellijk kwam het slijterijwezen in het geweer: het zou de doodssteek voor die sector betekenen. In het Nationaal Preventieakkoord, dat onder meer alcohol- en tabaksconsumptie beoogt in te dammen, is uiteindelijk geen accijnsverhoging opgenomen. Ooit kan die er natuurlijk alsnog komen. De slijters zullen er dan ongetwijfeld weer protest tegen aantekenen. Vroeger zag dat er héél anders uit...