Droom
1 februari 2024 - Henri Reuchlin.
Afgelopen september mocht ik een verhaaltje houden bij de jubileumreceptie van de Bier- en Verzamelaarsvereniging BAV. De vereniging bestaat nu 41 jaar. Leden van de BAV zijn van grote waarde geweest bij het ontstaan van deze Stichting Erfgoed Nederlandse Biercultuur. Tijdens mijn praatje kwam ik tot de conclusie dat de BAV een soort decentraal museum van de Nederlandse biercultuur is. En waar de Stichting Erfgoed op een fantastische manier allerlei informatie digitaal samenbrengt, is het decentrale ‘museum’ van de BAV slechts twee keer per jaar geopend tijdens de ruilbeurs. Verder staat het materiaal op zolders of in schuren van de verzamelaars. Daar is het vrijwel altijd onzichtbaar voor andere geïnteresseerden.
Mijn verhaal tijdens de receptie van de BAV raakte blijkbaar een gevoelige snaar. Een paar maanden later kreeg ik een mail dat het toch wel heel jammer is dat er geen echt nationaal biermuseum bestaat in Nederland. Je hebt Biermuseum de Boom in Alkmaar, maar dat leunt wel heel sterk op de Heinekencollectie. Het is wat minder verbonden met de brede bierwereld in ons land. Er is museumbrouwerij De Roos in Hilvarenbeek en de brouwerij van het Openluchtmuseum in Arnhem. Hoe leuk deze plekken ook zijn, ze belichten maar stukjes van onze biercultuur. Een aantal BAV-leden is op leeftijd, waarschuwde de mail mij verder. Gelukkig lang niet iedereen, zo kon ik tijdens de receptie constateren. Maar wanneer deze oudere leden ons ontvallen is de kans levensgroot dat er waardevolle collecties uit elkaar vallen en zelfs verloren gaan.
De mail kietelde een oude droom in mij wakker. Een plan dat al heel lang rondspookt in mijn gedachten. Mijn droom is dat we in Nederland een echt Huis van het Bier bouwen. Een huis waar heden, verleden en toekomst van de biersector samen komen. Een verzamelplaats voor mensen uit de sector, maar ook voor geïnteresseerde consumenten. Onze zuiderburen hebben met de Belgian Beer World in het hartje van Brussel een mooi voorbeeld geschapen. Maar het Huis van mijn dromen gaat nog verder dan dat. Het heden in het huis is een mooi horecabedrijf met een kleine brouwerij erbij. Liefst met vergadermogelijkheden waar de brouwers en andere geïnteresseerden samen kunnen overleggen. Het laat zien waar Nederland Bierland nu staat.
Het verleden is een eigentijds interactief museum. De verschillende verzamelingen van particulieren en bedrijven kunnen hiervoor een goede basis zijn. Museumbezoekers lopen langs (door?) de brouwerij met geuren van wort en hop, en eindigen vanzelfsprekend in het heden, aan de bar.
Ik ben er een groot voorstander van om ook de toekomst een plek te geven in het Huis van het Bier. Dat wil zeggen, dat het Huis van het Bier samenwerking zoekt met een Hogeschool of Universiteit om in de brouwerij en bijbehorend laboratorium onderzoek te doen. Zo kan het Huis brouwerijen helpen met innovaties of met kwaliteitsmanagement. De vergaderzalen zijn dan ook te gebruiken als opleidingsruimte. De gasten aan de bar zijn het consumentenpanel. Zo’n leerbrouwerij brengt letterlijk jong leven in de brouwerij. Enthousiaste studenten die de sector blijven voeden met frisse ideeën.
Gelukkig was de mail aan meer mensen gericht dan aan mij alleen. Er wordt gebroed op plannen. Maar als zo vaak, tussen droom en daad staan een paar glazen bier en praktische bezwaren. Maar ooit gaat dat Huis van het Nederlandse Bier er komen.
