Fier op ons bier
1 oktober 2023 - Rick Kempen.
Ook op de pagina’s van deze heerlijke website heb ik mij al eens eerder opgewonden, en verbaasd, over het gebrek aan trots van ons Nederlanders over alles dat uit Nederland komt. Een recent bezoek aan Brussel gaf daar nog eens een extra verdieping aan, reden nog eens een poging te doen om de trots op Nederlands bier een nieuwe impuls te geven. Waar onze Zuiderburen bijkans exploderen van chauvinisme en vanzelfsprekende fierheid op hun bier - tot op het onbetamelijke af - zijn wij Kaaskoppen zure azijnpissers. Zo, dat is eruit.
Traditiegetrouw opent de vereniging van Belgische Brouwers het ‘bierjaar’ met de viering van de naamdag van Sint Arnoldus, de patroonheilige van de brouwer. Dat valt samen met de opening van het Belgian Beer Weekend - ook in België slaat de verengelsing van de taal toe, maar neem het ze kwalijk: qua taalstrijd staan de Belgen op eenzame hoogte, wereldwijd. Het is een waar feest, en een van de knapste staaltjes biermarketing die ik ken. Ik word er, als Nederlander, stikjaloers op: dat hebben die Belgen toch maar mooi voor elkaar. Want wat gebeurt er?
Allereerst moet je weten dat de vereniging van Belgische Brouwers een heuse Ridderschap kent, die van de Roerstok der Brouwers. Het hoofdbestuur daarvan, een select gezelschap van 15 vrouwen en mannen die beeldbepalend zijn voor het Belgisch bier, gaat - gekleed in hermelijnen mantel en voorafgegaan door in middeleeuwse kleding gestoken muzikanten - in processie naar de Kathedraal van Brussel. Daar, op loopafstand van de Grote Markt, alwaar het mooiste en grootste gebouw dat van het brouwersgilde is, draagt de bisschop van Brussel een dienst op. Hij zegent de brouwers-attributen en smeekt een goede oogst van het gerst af bij Onze Lieve Heer Zelf. En die regelt dat. En passant benoemt de bisschop, die de mis deels in het Frans en deels in het Nederlands doet, dat bier al eeuwenlang onlosmakelijk verbonden is met de cultuur van het land, en een onbeschrijflijk grote en belangrijke rol speelt in het samenbrengen van mensen. Na een mooi samenzang verlaat het hoofdbestuur de kathedraal en gaat de aanwezigen voor, terug in optocht naar de Grote Markt, waar nieuwe Ridders worden opgenomen in de Ridderschap.
En, geloof het of niet, naast mensen uit de bierindustrie worden ook politici opgenomen in deze Ridderschap. Die zien er geen probleem in om de eed van trouw af te leggen, en zij zweren (of beloven) dat zij alles in het werk zullen stellen op de brouwers en hun bier te verdedigen en ondersteunen.
Als je dat in Nederland zou doen, dan zouden die politici per kerende post de Eerste of Tweede Kamer uitgegooid worden en, met pek en veren besmeurd, naakt door de straten van Den Haag worden gejaagd.
Maar hoe mooi en gaaf is dit! Bier krijgt er de erkenning die het verdient, waarbij niemand de ogen sluit voor de gevaren die aan onmatig gebruik verbonden zijn met zich meebrengt. Belangrijker: trots op het product overheerst. Na de ceremonie gaat het gezelschap naar buiten om zich, op die mooie Grote Markt, te laven aan het veelkleurig gerste/tarwe/havernat en te proosten op de mooiste drank, door mensen gemaakt: bier!
Wij Ollanders mogen het doen met zure politici die elke weeffout in de samenleving zonder pardon in de schuldschoenen van alcohol schuiven, bier voorop. Die er geen probleem in zien de accijns tot Scandinavische proporties op te jagen en daarmee zo ongeveer half Nederland de boodschappengrens met België of Duitsland overjaagt, waardoor de trotse en toch al zwaar getroffen brouwers van Nederland met lege handen en volle ketels achterblijven.
Laten wij toch vooral ook trots zijn op al het moois dat in Nederland gebrouwen wordt, of dat nu in grote fabrieken of ieniemienie kuipjes is. En laten we eens wat vaker stilstaan bij de vrouwen en mannen die al dat moois maken. Laten we op hen proosten en tegen de politici zeggen: wees trots! Op Nederland, op Nederlands bier, en op de brouwers van Nederland! Want als ons bierig erfgoed verzuurt, dan komt het niet meer goed.
