Facebook Twitter Instagram

Stichting Erfgoed Nederlandse Biercultuur

Eerder verschenen Blogs

Digitale erfstukken

1 mei 2020 - Henri Reuchlin.

Het bijzondere van deze Coronatijd is dat we geschiedenis schrijven. Het is een trieste geschiedenis want de social distancing waar we het nu allemaal over hebben, is precies het tegenovergestelde van wat bier doet: mensen bij elkaar brengen. Met de huidige techniek kunnen we beeld en geluid virtueel redelijk overbrengen. Dat is nog niet het geval met voelen, ruiken en proeven. Hoe een bier er uitziet is belangrijk, want de eerste indruk, maar het draait uiteindelijk om het aroma, mondgevoel en de smaak. Dat geldt niet alleen een bier overigens …. Dus zijn brouwers en horeca de sjaak. We zullen alle zeilen bij moeten zetten om te voorkómen dat het bierwalhalla, waarmee we de roaring twenties vier maanden geleden binnenwandelden, bijgezet kan worden bij het erfgoed uit het verleden. Gelukkig zijn de meeste ondernemers in deze sector creatief en niet de minsten onder hen begonnen precies toen de vorige crisis zich ontrolde. We zullen zien wie er op staat in deze tijd.

Het is moeilijk om de grote lijnen te zien als je er midden in zit. Wat gaan we onthouden van wat er bijzonder is aan deze tijd? Gaan we überhaupt iets onthouden, of blijkt het over drie jaar dat we verrassend snel teruggekeerd zijn naar een meer bierige werkelijkheid.

Rembrandtglas
Virtuele vrijmibo met Zoom, Teams, Houseparty, et cetera.

Eén van de erfstukken uit de afgelopen weken is ongetwijfeld de virtuele vrijmibo. Met z’n allen op Zoom, Teams, Houseparty of welke andere digitale hangplek samen apart een biertje drinken. En hoewel het leuk is bij iedereen een kijkje binnen te kunnen nemen, heb ik er niets mee. Na de derde keer is de lol er wel af. Die vette roddel hoor je toch niet, want iedereen luistert mee, alsof iedereen omstebeurt op het biljart z’n verhaal staat te vertellen. Het scherm blijft plat.

Rembrandtglas
Drive through bij Brouwerij Vandeoirsprong.

Een ander erfstuk is de drive-through, waar je bij de brouwer je steunpakket bier kunt ophalen. Een dubbel steunpakket, zowel voor de drinker als voor de brouwer. Het is een druppel op de gloeiende plaat, maar iedere druppel helpt. Naast de drive-through doet ook de thuisbezorging zijn intrede. Daar waar er niet meer op het terras gewerkt wordt, kun je het bier net zo goed even langsbrengen. Het zorgt voor klantenbinding, maar op een heel andere manier dan aan de toog. Soms wordt aan het pakket een virtuele bierproeverij gekoppeld. Het is super om de lokale brouwer of horecaondernemer te steunen door een proefpakket bij hem te kopen, maar met iedere chatopmerking op Facebook, YouTube en ik weet niet waar al meer, verlang ik sterker naar m’n stamkroeg. Ik verlang naar onverwachte ontmoetingen, verrassende wendingen in een gesprek. Schouder aan schouder staan, kijkend naar een voetbalwedstrijd. Laat ik het maar toegeven, ik vind dat erfgoed helemaal niets. Mijn koninkrijk als ik weer eens mijn tanden mag zetten in de schuimkraag van een vers glas bier, dat speciaal voor mij, en mij alleen, getapt is. Hoe digitaler de wereld, des te meer ik het vakmanschap van de echte barman en –vrouw mis. Dat is goed, want het betekent dat vakmanschap in de horeca echt waarde heeft, waarde die ik nog meer ben gaan waarderen dan ik al deed.

Ik verlang naar en vertrouw op de toekomst, waarbij de digitale erfstukken die ik net noemde niet meer dan een rariteit uit het verleden zijn.

-- Adverteerders --

© 2017-2024 Stichting Erfgoed Nederlandse Biercultuur