1 mei 2025 - Frits Dunnink.

We leven in een tijd waarin het ventileren van een mening nog nooit zo makkelijk was. Dat klinkt democratisch. Het kan anywhere, anytime. Als je zit te wachten op je bestelling in het restaurant, of staat de wachten op je trein. Als je voetbal kijkt en je aandacht even verslapt. Op de plee als je bezig bent een grote boodschap te verrichten. Of in je bed voor het slapen gaan, als je lief nog even in de badkamer haar/zijn tanden poetst. Het enige dat je ervoor nodig hebt, is je smartphone.

Om een mening te geven is nadenken om die te ventileren niet meer nodig. Er was een tijd dat je een ingezonden brief kon schrijven naar de krant. Daar zat je dan een avond op te broeden, want het moest wel hout snijden. Dat leidde in de regel tot een gefundeerde, overwogen stellingname. Je mening geven via je smartphone maakt het mogelijk om achte/schaamteloos uit de heup te schieten via de talloze apps die we rekenen tot de (a)sociale media.

1 april 2025 - Puck Kerkhoven.

Dit wordt een eerbetoon aan kwalitatief goede, lokale bieren. 'Doe normaal, koop lokaal'.
Ik las deze hartenkreet in een leuk bierblad, met uitroepteken!, en merkte dat ik instemmend knikte. Het klinkt toch een stuk frisser, en minder protectionistisch, dan het aloude 'Koopt Nederlandsche waar, dan helpen wij elkaar' van ruim een eeuw geleden.

1 maart 2025 - Tim Castricum.

Dat de meest recente aflevering van Keuringsdienst van Waarde over bier er één is die de gemoederen heeft beziggehouden zal ik als bekend veronderstellen en komt ook niet als verrassing. Branchevereniging CRAFT heeft al van zich laten horen, diverse bierauteurs, brouwers en brouwerijen hebben er over geschreven. Waarom voel ik me dan geroepen om er ook nog iets over te schrijven? Simpel: niet eerder zag ik een tweedeling in onze branche ontstaan waarover ik me enige zorgen maak. Polarisatie zou ik het niet willen noemen, maar dat men lijnrecht tegenover elkaar is komen te staan is evident.

1 februari 2025 - Raymond van der Laan.

Het was een jaar van transitie, 2024. Op het wereldtoneel, zoals we dat elke dag weer kunnen zien en lezen, maar ook op kleinere, persoonlijke schaal. Ik wisselde van baan, onze jongste ging het huis uit zodat we in volle glorie kennis konden maken met het fenomeen ‘lege nest syndroom’, en ook op bierschrijfgebied gebeurde het een en ander. Na bijna tien jaar op freelancebasis voor de Volkskrant over bier te hebben geschreven liet de redactie weten dat ze ‘alles wat we over bier willen weten wel is behandeld’. Bedankt, en tot ziens. Nee, dit nieuws gaf niet dezelfde commotie die rond die tijd ontstond bij een ander vertrek van een schrijver bij diezelfde krant, namelijk van de populaire columniste Eva Hoeke, al was het gevoel dat zij hierover openlijk etaleerde voor mij herkenbaar. Alle gelukkige schrijvers lijken op elkaar, elke ongelukkige schrijver is ongelukkig op zijn eigen manier, als u mij toestaat Tolstoj te parafraseren.